การแสดงเจตนาต่อผู้เยาว์หรือผู้ไร้ความสามารถ
การแสดงเจตนาต่อผู้เยาว์หรือผู้ไร้ความสามารถ
มาตรา 170 บัญญัติว่า “การแสดงเจตนาซึ่งกระทำต่อผู้เยาว์หรือผู้ที่ศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ จะยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ผู้รับการแสดงเจตนาไม่ได้ เว้นแต่ผู้แทนโดยชอบธรรม ผู้อนุบาล หรือ ผู้พิทักษ์ แล้วแต่กรณี ของผู้รับการแสดงเจตนานั้นได้รู้ด้วยหรือได้ให้ความยินยอมไว้ก่อนแล้ว
ความในวรรคหนึ่งมิให้ใช้บังคับ ถ้าการแสดงเจตนานั้นเกี่ยวกับการที่กฎหมายบัญญัติให้ผู้เยาว์หรือคนเสมือนร้ความสามารถกระทำได้เองโดยลำพัง”
การแสดงเจตนาซึ่งจะต้องมีผู้รับการแสดงเจตนานั้น ไม่ว่าจะเป็นการแสดงเจตนาต่อบุคคลซึ่งอยู่เฉพาะหน้าหรือต่อบุคคลซึ่งมิได้อยู่เฉพาะหน้าก็ตาม ผู้รับการแสดงเจตนาก็ต้องมีความสามารถด้วย ดังนั้น การแสดงเจตนาต่อผู้เยาว์หรือคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ จึงไม่มีผลโดยมาตรา 170 วรรคหนึ่ง ห้ามมิให้ยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ผู้รับแสดงเจตนา เว้นแต่ผู้แทนโดยชอบธรรม ผู้อนุบาล หรือ ผู้พิทักษ์ แล้วแต่กรณี ของผู้รับการแสดงเจตนานั้นได้รู้ด้วยหรือได้ให้ความยินยอมไว้ก่อนแล้ว เช่น ผู้เยาว์ทำสัญญาเช่าบ้านถ้าผู้ให้เช่าประสงค์จะบอกเลิกสัญญาเช่าก็ต้องแสดงเจตนาบอกเลิกสัญญาเช่าถึงผู้เยาว์ โดยให้ผู้แทนโดยชอบธรรมได้รู้ด้วย หรือผู้แทนโดยชอบทำได้ให้ความยินยอมไว้ก่อนแล้ว ให้ผู้เยาว์รับการแสดงเจตนาโดยลำพัง
เหตุที่กฎหมายบัญญัติไว้เช่นนี้ ก็เพราะผู้เยาว์ คนไร้ความสามารถ และคนเสมือนไร้ความสามารถ เป็นบุคคลผู้หย่อนความสามารถ ไม่อาจแสดงเจตนาทำนิติกรรมได้โดยลำพัง เป็นต้องกระทำโดยได้รับความยินยอมหรือมีผู้กระทำแทนตามาตรา 153 ดังนั้น ในการรับการแสดงเจตนาซึ่งเป็นนิติกรรมของฝ่ายที่แสดงเจตนา กฎหมายจึงให้ความคุ้มครองด้วยเพื่อป้องกันความเสียหายอันอาจเกิดแก่ผู้เยาว์ คนไร้ความสามารถ และคนเสมือนไร้ความสามารถเช่นเดียวกับการทำนิติกรรม
ผู้เยาว์และคนเสมือนไร้ความสามารถยังมีความสามารถทำนิติกรรมเองได้โดยลำพังหลายประการ โดยไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากผู้แทนโดยชอบธรรมและผู้พิทักษ์ ดังนั้นมาตรา 170 วรรคสอง จึงบัญญัติความในวรรคหนึ่งมิให้ใช้บังคับ ถ้าการแสดงเจตนานั้นเกี่ยวกับการที่กฎหมายบัญญัติให้ผู้เยาว์ หรือคนเสมอืนไร้ความสามารถกระทำเองได้โดยลำพังอันมีความหมายว่า การแสดงเจตนาซึ่งกระทำต่อผู้เยาว์หรือคนเสมือนไร้ความสามารถทำได้เองโดยลำพัง ผู้เยาว์หรือคนเสมือนไร้ความสามารถย่อมรับการแสดงเจตนาได้เองโดยลำพัง เช่น ผู้เยาว์รับการแสดงเจตนาจากการปลดหนี้จากธุรกิจนั้น ผู้เยาว์ซึ่งได้รับเลือกจากความยินยอมให้ประกอบธุรกิจรับการแสดงเจตนาเกี่ยวกับธุรกิจนั้น หรทอคนเสมือนไร้ความสามารถทำสัญญาเช่าบ้านมีกำหนดสามปีซึ่งทำได้โดยลำพัง ไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากผู้พิทักษ์ตามาตรา 34 ถ้าผู้ให้เช่าประสงค์บอกเลิกสัญญาเช่า ย่อมแสดงเจตนาบอกเลิกสัญญาเช่าต่อคนเสมอืนไร้ความสามารถได้ ไม่อยู่ในบังคับของมาตรา 170 วรรคหนึ่ง ขอให้สังเกตว่ากฎหมายมิได้บัญญัติยกไว้ให้คนไร้ความสามารถรับแสดงเจตนาได้โดยลำพัง ทั้งนี้ เพราะไม่มีนิติกรรมอย่างใดที่คนไร้ความสามารถกระทำได้เองโดยลำพัง
ปรึกษากฎหมายโทร 080-9193691 ,ปรึกษากฎหมายโทร 080-9193691 ,02-0749954
หรือ แอดไลน์ @closelawyer หรือ คลิก https://line.me/R/ti/p/%40closelawyer
สาขาเชียงใหม่ โทร 080-3955536 แอดไลน์ @cly.cmi
หรือ คลิก https://lin.ee/hCbTQl6
สาขาขอนแก่น โทร 095-9567735 แอดไลน์ @cly.kkn
หรือ คลิก https://lin.ee/U10ElNk
- ความคิดเห็น
- Facebook Comments
