การส่งจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนอง โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ แม้ไม่พบผู้จำนองและไม่มีผู้ใดรับไว้ ก็ถือว่ามีการบอกกล่าวบังคับจำนองโดยชอบแล้ว

การส่งจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนอง โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ แม้ไม่พบผู้จำนองและไม่มีผู้ใดรับไว้ ก็ถือว่ามีการบอกกล่าวบังคับจำนองโดยชอบแล้ว

          เวลาที่ท่านส่งจดหมายทวงถามหนี้ หรือส่งจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนอง ลูกหนี้หรือผู้จำนองทั้งหลายมักจะอ้างว่า “ส่งมาตอนไหน ไม่เห็นจะได้รับจดหมายอะไรเลย” หรือที่แย่ไปกว่านั้นคือติดต่อลูกหนี้ไม่ได้เลย ทั้งที่ในสัญญาก็ระบุที่อยู่ถูกต้องชัดเจน ทำให้เกิดปัญหาว่าท่านได้ส่งจดหมายทวงถามหรือบอกกล่าวชอบด้วยกฎหมายหรือไม่

คำถาม : การส่งจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนอง โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับตามภูมิลำเนาที่ระบุในสัญญาจำนอง แต่ไม่พบผู้จำนองและไม่มีผู้ใดรับไว้จะถือว่ามีการบอกกล่าวบังคับจำนองโดยชอบแล้วหรือไม่

คำตอบ : ถือว่าส่งไปถึงผู้จำนองโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว เพราะคำว่าไป “ไปถึง” ไม่ได้หมายความแค่ว่า ผู้นำจดหมายไปส่งจะต้องได้พบผู้รับโดยตรง แต่หมายความว่า ผู้นำจดหมายไปส่ง ต้องไปส่ง ณ ภูมิลำเนาหรือสำนักทำการงานของผู้รับ แม้จะไม่พบผู้รับโดยตรง ก็ถือว่าเป็นการส่งยังสถานที่ที่ถูกต้องแล้ว

คำพิพากษาฎีกาที่ 10186/2555

การบอกกล่าวบังคับจำนองเป็นการแสดงเจตนาอย่างหนึ่งซึ่งตาม ป.พ.พ. มาตรา 169 วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า “การแสดงเจตนาที่กระทำต่อบุคคลซึ่งมิได้อยู่เฉพาะหน้าให้ถือว่ามีผลนับแต่เวลาที่การแสดงเจตนานั้นไปถึงผู้รับการแสดงเจตนา...” ถ้อยคำว่า “ไปถึง” นั้นมิได้หมายความว่า ผู้นำจดหมายไปส่งจะต้องได้พบผู้รับการแสดงเจตนาโดยตรง แต่หมายความว่า ผู้นำจดหมายไปส่ง ต้องไปส่ง ณ ภูมิลำเนาหรือสำนักทำการงานของผู้รับการแสดงเจตนา แม้ขณะไปถึงภูมิลำเนาหรือสำนักทำการงานของผู้รับการแสดงเจตนา จะไม่พบผู้รับการแสดงเจตนาโดยตรง ก็ถือว่าเป็นการส่งยังสถานที่ที่ถูกต้องแล้ว โจทก์ส่งจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนองโดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับถึงจำเลยตามภูมิลำเนาที่จำเลยระบุในสัญญาจำนองและตามแบบรับรองรายการทะเบียนราษฎรอันเป็นฐานข้อมูลของทางราชการ

แต่ส่งไม่ได้โดยเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์รายงานเหตุขัดข้องว่า “ ย้ายไม่ทราบที่อยู่ใหม่" โดยจำเลยไม่เคยแจ้งย้ายที่อยู่แก่ทางราชการและโจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้ แสดงว่าจำเลยมีเจตนาหลีกเลี่ยงไม่ยอมรับเอกสารหรือจดหมายใดๆ ที่ส่งมายังภูมิลำเนาของตน 

เมื่อเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์นำจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนองไปส่งให้จำเลยที่ภูมิลำเนาของจำเลยอันเป็นการส่งอย่างเป็นทางการแล้ว แม้จะไม่พบจำเลยและไม่มีผู้ใดรับไว้ ก็ถือได้ว่าจดหมายบอกกล่าวบังคับจำนองของโจทก์ได้ไปถึงจำเลย

และมีผลเป็นการบอกกล่าวบังคับจำนองโดยชอบด้วย ป.พ.พ. มาตรา 728 และ 169 วรรคหนึ่งแล้ว 

มาตรา 169  การแสดงเจตนาที่กระทำต่อบุคคลซึ่งมิได้อยู่เฉพาะหน้าให้ถือว่ามีผลนับแต่เวลาที่การแสดงเจตนานั้นไปถึงผู้รับการแสดงเจตนา แต่ถ้าได้บอกถอนไปถึงผู้รับการแสดงเจตนานั้น ก่อนหรือพร้อมกันกับที่การแสดงเจตนานั้นไปถึงผู้รับการแสดงเจตนา 

การแสดงเจตนานั้นตกเป็นอันไร้ผล

การแสดงเจตนาที่ได้ส่งออกไปแล้วย่อมไม่เสื่อมเสียไป แม้ภายหลังการแสดงเจตนานั้นผู้แสดงเจตนาจะถึงแก่ความตาย หรือถูกศาลสั่งให้เป็นคนไร้ความสามารถหรือคนเสมือนไร้ความสามารถ

มาตรา 728  เมื่อจะบังคับจำนองนั้น ผู้รับจำนองต้องมีหนังสือบอกกล่าวไปยังลูกหนี้ก่อนว่าให้ชำระหนี้ภายในเวลาอันสมควรซึ่งต้องไม่น้อยกว่าหกสิบวันนับแต่วันที่ลูกหนี้ได้รับคำบอกกล่าวนั้น ถ้าและลูกหนี้ละเลยเสียไม่ปฏิบัติตามคำบอกกล่าว 

ผู้รับจำนองจะฟ้องคดีต่อศาลเพื่อให้พิพากษาสั่งให้ยึดทรัพย์สินซึ่งจำนองและให้ขายทอดตลาดก็ได้

ในกรณีตามวรรคหนึ่ง ถ้าเป็นกรณีผู้จำนองซึ่งจำนองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกันหนี้อันบุคคลอื่นต้องชำระ ผู้รับจำนองต้องส่งหนังสือบอกกล่าวดังกล่าวให้ผู้จำนองทราบภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่ส่งหนังสือแจ้งให้ลูกหนี้ทราบ 

ถ้าผู้รับจำนองมิได้ดำเนินการภายในกำหนดเวลาสิบห้าวันนั้น ให้ผู้จำนองเช่นว่านั้นหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสินไหมทดแทนซึ่งลูกหนี้ค้างชำระ ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นนับแต่วันที่พ้นกำหนดเวลาสิบห้าวันดังกล่าว

ปรึกษากฎหมายโทร 080-9193691 , 02-0749954 หรือ แอดไลน์ @closelawyer หรือ คลิก https://line.me/R/ti/p/%40closelawyer